Duurzame dijk - veelgestelde vragen

Ja, de dijk wordt overslagbestendig gemaakt. Dit betekent dat in een uitzonderlijke situatie van extreem hoogwater en storm er water over de dijk kan gaan. Je krijgt dan wateroverlast achter de dijk, maar de dijk blijft wel stevig op zijn plek blijven liggen. In zo'n extreme hoogwater en storm situatie mag de dijk niet falen, daar ontwerpen we de dijk op.

Bij het ontwerpen van de dijk hebben we rekening gehouden met de wetenschappelijke voorspellingen voor het jaar 2075. Hieronder valt ook de verwachte zeespiegelstijging. De dijk gaat naar verwachting minimaal 50 jaar mee. De bekleding van de R.J. Cleveringsluizen gaat minimaal 100 jaar mee. In de tussentijd controleren we elke 12 jaar of de omstandigheden zijn veranderd en of het nodig is de dijk verder te versterken.

Nee, dat is niet overwogen. Zie verder het antwoord bij de vraag 'is een dijk zonder dijklichaam mogelijk'.

Bij het ontwerp van de nieuwe dijk staat de waterveiligheid inderdaad voorop. Hiervoor zijn harde materialen nodig, maar deze willen wij op een zo natuurlijke wijze inpassen die recht doen aan de ecologie in de Waddenzee. Hiervoor is het koppelproject Natuurlijk Overgang en Onderwaternatuur in het leven geroepen. Met dit koppelproject gaan we kijken hoe we een meer natuurlijke overgangen aan de buitenzijde van de dijk kunnen maken, in combinatie met het creëren van onderwaternatuur in het Vierhuizergat. Daarmee wordt de dijk ecologisch aantrekkelijker. Voorbeelden van mogelijke maatregelen zijn: harde structuren waarop dieren en planten zich kunnen vestigen (zowel onder als boven water), getijdepoelen, bloemrijk gras op de dijk, toepassen van specifieke zetstenen met spleten en/of verruwing.

Er bestaan allerlei vormen van 'zeeweringen' en combinaties daarvan. Denk daarbij aan dammen, kwelders, strand en natuurlijk de duinen. Het gebied waar de Lauwersmeerdijk aan grenst biedt echter geen ruimte aan aan een brede zone waar deze verschillende vormen gecombineerd zouden kunnen worden tot bv een golvend reliëf. Aan de ene kant bevindt zich de Marnewaard en aan de andere kant de Waddenzee, tevens Natura2000 gebied. Ieder gebied heeft zijn eigen belangrijke ecologische waarde en daar mag niet zo maar iets aan gewijzigd worden. Wij proberen zoveel mogelijk de natuur te betrekken bij de dijk door ook een ecologische plus te maken voor de natuur rondom de dijk.

Er komt minder asfalt aan de zeekant. Volgens de strengere veiligheidseisen voor dijken die vanaf 2017 gelden, zou er aan de waterkant van de dijk tot aan de kruin asfalt moeten komen. Dat hebben we liever niet. Daarom komt er ook gras op de dijk. We hebben de sterkte van het gras getest in de Deltagoot. Naast asfalt plaatsen we stortstenen, getijdenpoelen en rif-elementen onderaan de dijk. Met de riffen en poelen onderzoeken we manieren om een natuurlijke overgang te creëren tussen het Wad en de dijk, met meer mogelijkheden voor natuurontwikkeling. 

Mooier uitzicht kun je haast niet krijgen! Maar helaas, op deze dijk is wonen niet mogelijk.

Het landelijke Hoogwaterbeschermingsprogramma en Waterschap Noorderzijlvest betalen de dijkversterking zelf. De gemeente Het Hogeland betaalt de tweede toegangsweg naar de haven. Voor de natuurontwikkeling is geld beschikbaar vanuit De Programmatische Aanpak Grote Wateren (PAGW), het Waddenfonds en de provincie Groningen.

Het totale project kost rond de 166 miljoen euro. De dijkversterking kost 136 miljoen euro. De extra’s voor natuur, verkeer en recreatie kosten samen rond de 30 miljoen euro.